25 Eylül 2013 Çarşamba

4,5 yaş Arcatomisi

Koca bir yaz boyunca hiç hastalanmayan Arcatomik yapı ile ilgili iki soru akla gelmektedir. Bir, “biz bu çocuğa bakmayı bilmiyor muyuz ve anneanne-babaanne bakımı daha mı iyi?” İki “okul mu çocuğu hasta ediyor?” Gönül, okulun üzerine atmak ister suçu, zira önceki yaz okula gitmiştir ve amipli dizanteriden el ayak ağız hastalığına kadar nerede akla gelmeyecek virüs, parazit var, alıp getirmişti bu çocuk. Evet evet kesin okulun suçu:P

Yaz arcatomik yapıya yaramıştır. Güneşten alınan maksimum fayda zenciden hallice bir renge dönüştürmüştür teni.  Gıda en tazesinden, yemekler içmekler en lezzetlisinden, denizde yüzmek en keyiflisinden, bütün bir yaz arcatomiyi mest etmiştir. Haliyle boy uzamış, butlar kollar et tutmaya başlamıştır. Büyümenin ayaklarda da olması ve iki ay içinde iki numara birden büyümeleri bütçesel bir takım kaygılar sebebi ile aynı sevinçle karşılanmamıştır.
Yaz boyu geçti bitti denen tırnak yeme alışkanlığı son haftalarda yine tavan yapmıştır. Anasının üzerine düşmeme ile babasının tepkileri arasında tırnak kemirmeye devam kararı almıştır yer cücesi. Otoriterler çaresiz kalmakta, tırnak yemekten vazgeçmesi için bir mucizenin olması beklenmektedir.
Arcatomide uyum gözleri yaşartmaktadır. Zira okulu değişmiştir, hiç tanımadığı birçok çocukla tanışmaktadır her gün. Ama halinden memnun görünmektedir. Tüm gün yorulan Arca’nın dönüş yolunda uykuya direnememesi babatomiyi ziyadesiyle yormaktadır, sohbet de uykuyu iyice getirince iphone imdada yetişir.
“Ağzında yemek bitsin öyle konuş!”, “ayağına çorap giy, üşütürsün”, “ee sen de çikolata yedin ama onu napıcaz?” gibi çemkirmeler hayır anasından babasından değil bizzat cücenin kendisinden gelmektedir. Arca’nın bugüne kadar kaydettiği tüm uyarıları artık aynen yansıtma zamanı gelmiştir. Kapak olsun!
“Annişkoların en güzeli”, “çok tatlısın annem” gibi yürek eritici ifadeler 4,5 yaş arcatomisinin anasına armağanıdır ve her şeyi unutturur.

2 yorum:

buğday taneleri dedi ki...

bu kaydetme değişik bişey. hoşuna gidiyo insanın. geçen de, okul ayakkabısının altı oyun hamuru olmuş, şaşırdım baya, bizimki teselli veriyo, bişey olmaz anne olsun boşver diyo :))

Bezen Hindistan dedi ki...

Burada (NJ) Montessori ogretmeni bir arkadasim kendi oglunu tirnak yeme aliskanligindan vazgecirme yontemini anlatmisti bir ara. Kendisi de, oglunun gorebilecegi sekilde, ama bunu yaptiginin hic farkinda degilmis gibi tirnak kemirmeye baslamis. Sonra ne yaptiginin farkina varmis gibi ellerine bakip iiiyyy tirnaklarim igrenc oldu falan gibi seyler soylemis kendi kendine, oglunun da duyabilecegi sekilde ama ogluna yonelik degil. Kendi kendine konusur gibi. Bunu birkac defa tekrarlamis degisik zamanlarda, oglu da her seferinde kendi ellerine bakmaya baslamis ve o da igrenmis vazgecmis. Gokten 3 elma dusmus gibi oldu ama bi dene istersen. Sevgiler