6 Temmuz 2012 Cuma

Isabel Allende'nin peşi sıra ...

Neden "Bir yumak mutluluk" okunur?

Cevap veriyorum! Isabel Allende seni ters köşe etmiştir, "herkes yazar olamaz" gerçeğini suratına bir tokat gibi patlatmıştır da "herkes yazar olabilir canımmm" dedirtecek bir kitaba ihtiyaç duymuşsundur.

Tarumar oldum bu gerçek. Yazarla aramızdaki benzerliğin "solcu burjuva" tarzımızla sınırlı olması, bünyeyi ziyadesiyle sarstı, inkar edecek değilim. Okurken birkaç defa İlker'e "herkes kitap yazamaz abicim" demişliğim var, bunu da itiraf ediyorum. Ancak "bir yumak mutluluk"la sarmalanacak kadar da değil.
Arca seçti yumağı, o da benim gibi kapağına vuruldu eminim. Yazın okunacak kitapları ayırmıştım, en neşeli kapak bundaydı, başkasını seçmesi zaten şaşırtıcı olurdu. Evet, normal değilim, okuyacağım kitabı ya kitap okumayan kocama ya da hiç okuma bilmeyen çocuğuma seçtiriyorum.

"Madem bu kadar okumak istemiyordun ne halt etmeye aldın" diye soran çıkabilir. Yok dalmayacağım!
5 TL idi ve bunu alırsam kargo ücretinden de yırtıyordum. Ayrıca kitap kötü değil, katiyen! Sadece dediğim gibi "herkes kitap yazabilir" dedirtiyor. Hani bunu oku, yarın roman yazmaya oturursun. Üstelik bu tarz aperatifleri her zaman başka bir kitapla çeşnilendirebilir, aynı anda iki kitap okur yine de kafayı karıştırmazsın.

Yukarıdaki görsel de Pinterest'ten. Bookmark diye arattırdığımda çıktı, çok sade fakat zekice bir fikir.

Hiç yorum yok: