9 Eylül 2011 Cuma

Bomba derken?

Geçen gün yazlıktan bildirirken "bomba" gibiyim demiştim değil mi? PEH!!

O akşam geç vakit eve geldik. Dünyanın en pis çalışan boyacıları bizim evi boyamış. İlker evi Havva'nın temizleyebilmesi için temizlemiş. Düşün ne kadar kirli olduğunu. İlker'i hiç bu kadar kızgın ve yorgun görmemiştim.

Gece bir posta çamaşır ve biraz daha düzenlemenin ardından tumba yatak!

Sabah İlker'in annesi geldi, Havva geldi, üç koldan giriştik.

İlker'in annesi ince perdeleri ütüledi, sonra kalınları ben ütülerim dedim yolladım. İyi halt ettim. Ulen üç senedir ütü yapmaya yapmaya paslanmışım. Ütüle ütüle ütülenmiyor. Neyse ki annem aradı, önce kıyamadım sonra koş gel dedim. Vardiya değişimini gören Havva benim pek şanslı bir kadın olduğuma kanaat getirdi. Annelerden yana şanslıyım , evet:))  Annem ütülere devam etti.

İlker'in taa bekarlıktan kalma çamaşır makinası hiç durmadı. Son postada garip sesler çıkarmaya başladı, tırsıyorum bünyesi bu kadar çalışmayı kaldırmayacak.

Arca uyanıp da bana feci musallat olmaya başladığında İlker onu kaptığı gibi kaçırdı evden, son düzenlemeleri yaptım. Pazartesi Ümit ablaya kaktırılacak ütüleri ayırdım, Allahım çok utanıyorum ama vallahi sadece bir sepet bıraktım:)

Halılar haftaya gelecek.

Ev hafiften çıplak ama temiz:) Duvarlar öyle pisti ki ıslak elle dokundun mu parmak izlerin çıkıyordu. Utanacak bir şey yok, ben kalenderim temizlik konusunda, kabul ediyorum. Vesile ile perdeleri de - en son ne zaman yıkamıştım hatırlamıyorum - aradan çıkarmak iyi oldu.

Hani şimdi insanlar  - yani normal insanlar - temizlenince inanılmaz bir tatmin duygusuna sahip olurlar ya, bende o duygu eksik sanıyorum. Sadece mutluyum. Coşkulu bir mutluluk değil bir de hani hijyen anlamında rahatladım.

Akşam pestilim çıkmıştı, Arca ile birlikte uyudum. Hala da sehpanın üzerinde yerleşmeyi bekleyen kitaplar duruyor, oysa ben az önce Tchibo'dan taze çektirdiğim kahvemi yudumlarken özlediğim bilgisayarıma kavuşmanın mutluluğunu yaşıyorum.

Haa bu arada bütün kış ve önümüzdeki yaz da idare edecek kadar barbunya oldu. Her hafta yesek bitmez!

Bamya ayıklamam lazım hadi ben kaçtım.

İmza : domestik ana

2 yorum:

zero dedi ki...

Sevgili Domestik Ana,

Bil ki seni seviyoruz, bil ki sana her zaman desteğe hazırız. bir konu hariç: ütü! Elde değil, bünye hiç barışmadı kendisiyle, yan yana gelince tüm evren için potansiyel tehlike oluşturuyouruz. Ama ne zaman istersen evin mutfak tarafından desteğe hazırız:))

İmza: bir dost

laleninbahcesi dedi ki...

Yeliz barbunyalarını kıskandım en çok heheheh...henüz yarım kilocuk var dondurucuda:)) O da fazla almıştım artanı atmışım dolaba...
tertemiz olunca ev ben bir ay falan burnundan getirirm herkesin ellemeyin, dokunmayın diye...
Hadi güle güle kirletin